Cohen sendromu, azalmış kas tonusu (hipotoni), baş, yüz, eller ve ayaklarda anormallikler, göz anormallikleri ve ilerleyici olmayan zihinsel engellilik ile karakterize oldukça değişken bir genetik bozukluktur.
Etkilenen bireylerde genellikle mikrosefali vardır; bu, baş çevresinin bir bebeğin yaşı ve cinsiyeti için beklenenden daha küçük olduğunu gösteren bir durumdur.
Cohen Sendromu nedir?
Birçok yaşlı hastada, özellikle gövde çevresinde obezite mevcuttur ve ince kollar ve bacaklar ile ilişkilidir. Nötrofiller (nötropeni) olarak bilinen bazı beyaz kan hücrelerinin düşük seviyesi, etkilenen bazı kişilerde doğumdan itibaren mevcuttur. Cohen sendromu, VPS13B/COH1 genindeki mutasyonların neden olduğu otozomal resesif geçişli bir genetik hastalıktır.
Cohen Sendromu belirtileri
Cohen sendromunun belirti ve semptomları kişiden kişiye değişebilir. Araştırmacılar, karakteristik veya “temel” özelliklere sahip açık bir sendrom kurabilmiş olsalar da, bozukluk hakkında pek çok şey tam olarak anlaşılmamıştır. Az sayıda tanımlanmış vaka ve geniş klinik araştırma eksikliği gibi çeşitli faktörler, doktorların ilişkili semptomlar ve prognoz hakkında tam bir tablo geliştirmesini engellemektedir.
Bu nedenle, etkilenen bireylerin aşağıda tartışılan semptomların tümüne sahip olmayabileceğini belirtmek önemlidir. Ebeveynler, özel durumları, ilişkili semptomları ve genel prognozu hakkında çocuklarının doktoru ve tıbbi ekibiyle konuşmalıdır.
Cohen sendromlu yenidoğanlarda genellikle kas tonusu azalır (hipotoni). Yaşamın ilk birkaç gününde hipotoniye bağlı beslenme ve nefes alma güçlükleri olabilir. Bazı yenidoğanlarda zayıf veya tiz bir ağlama olabilir. Bazı bebekler, cinsiyete ve yaşa bağlı olarak beklendiği gibi kilo alma ve büyümede başarısızlık gösterebilir (gelişme başarısızlığı). Bir bebeğin eklemleri ‘gevşek’ olabilir, yani anormal derecede geniş bir hareket aralığına sahiptirler (eklem hipermobilitesi). Hafif ila orta derecede mikrosefali genellikle yaşamın ilk yılında gelişir ve yetişkinliğe kadar devam eder.
Bebekler büyüdükçe, oturma veya yuvarlanma gibi normal gelişimsel dönüm noktalarına ulaşmada gecikmeler gösterebilirler (gelişimsel gecikmeler). Bu tür gecikmelerin derecesi, aynı ailenin üyeleri arasında bile oldukça değişkendir. Yürüme genellikle 2-5 yaşına kadar ertelenir. Konuşma gecikmeleri de yaygındır; bir bebeğin veya çocuğun ilk kelimeleri veya cümle kurma yeteneği genellikle gecikir.
Cohen Sendromu Belirtileri Ayrıntılar
Hafif ila orta dereceli zihinsel engellilik ilerleyici değildir ve etkilenen bireyler yeni kavramları öğrenme yeteneği gösterirler. Çoğu çocuk neşeli bir mizaca sahip sosyal olarak tanımlanır. Bazı durumlarda, çocuklar otistik spektruma giren davranışsal sorunlar sergileyebilir. Nadir olmasına rağmen, bireylerin az bir kısmında nöbet bildirilmiştir.
Çocukluk döneminde, genellikle 5 yaş civarında, belirgin yüz özellikleri belirgin hale gelebilir. Bu özellikler arasında büyük kulaklar; burnun belirgin bir kökü (burun gözler arasındaki kısmı); düşük saç çizgisi; yüksek kemerli veya dalga şeklindeki göz kapakları; uzun, kalın kirpikler; kalın kaşlar; ağzın yüksek, dar bir çatısı (damak); üst dudağın ortasında anormal derecede kısa bir oluk (filtrum); ve belirgin üst orta kesici dişler. Bazı kişilerde ağızda tekrarlayan, küçük yuvarlak ülserler (aftöz ülserler) gelişebilir ve diş etlerinde iltihaplanma veya enfeksiyon (diş eti iltihabı) oluşabilir. Tıp literatüründe, ayırt edici yüz özelliklerinin aralığı oldukça değişkendir ve belirli özelliklerin belirli etnik kökene sahip bireylerde ortaya çıkması daha olası görünmektedir.
Etkilenen bireyler genellikle gözleri etkileyen çeşitli anormallikler geliştirir ve erken çocukluk döneminde görme sorunları yaşayabilir. Bu tür anormallikler arasında görme netliğinde azalma (görme keskinliği), miyopluk (miyopi) ve şaşılık (şaşılık) sayılabilir. Miyopi genellikle çocukluk boyunca giderek kötüleşir.
Etkilenen bireylerde korioretinal distrofi de olabilir; bu durum, retina dejenerasyonu dahil koroid ve retinayı etkileyen anormalliklerle karakterizedir. Koroid, retinaya kan sağlayan kan damarlarından oluşan gözün orta tabakasıdır. Retina, gözün arkasındaki ışığı belirli sinir sinyallerine dönüştüren ve daha sonra görüntü oluşturmak üzere beyne iletilen zarlı bir ışık algılayıcı hücre tabakasıdır. Koryoretinal distrofi ilerleyicidir ve loş ışıkta zayıf görüşe ve nihayetinde gece körlüğüne (niktalopi) ve dümdüz bakarken sola veya sağa görme yeteneğinde azalmaya (periferik görüş alanında daralma; bazen) görme alanında azalmaya neden olabilir. tünel görüşü olarak adlandırılır). Çevresel görme kaybı, bireylerin kolayca tökezlemesine veya düşmesine neden olabilir.
Daha az sıklıkla, korneanın anormal eğriliği (astigmatizma), korneanın boyutunun küçülmesi (mikrokornea), anormal derecede küçük göz küreleri (mikroftalmi), lenslerde bulanıklık (opaklık), lenslerin dejenerasyonu gibi ek göz anormallikleri Cohen sendromu ile ilişkilidir. iris (iris atrofisi), impulsları gözlerden beyne taşıyan optik sinirin dejenerasyonu (optik atrofi) ve retinada veya göz kapaklarında eksik doku (kolobomlar) yarığı.
Bazı bireyler, orta çocukluk döneminde ortaya çıkan vücudun gövdesinde veya gövdesinde obezite geliştirir. Kollar ve bacaklar ince veya ince kalabilir. Bireyler yaşlarına ve cinsiyetlerine göre ortalama boyunun altında olabilir (boy kısalığı). Bazı kişilerin küçük, dar elleri ve ayakları da olabilir. Gecikmiş ergenlik de bildirilmiştir ve bazı erkeklerde inmemiş testisler (kriptorşidizm) görülmektedir.
Omurganın anormal eğriliği yaygındır. Etkilenen bireylerde omurgada anormal önden arkaya eğrilik (kifoz) veya omurganın anormal yana doğru eğriliği (skolyoz) ile kifozun bir kombinasyonu gelişebilir.
Cohen sendromlu kişilerde, nötrofil adı verilen belirli beyaz kan hücrelerinin anormal derecede düşük olduğu, nötropeni adı verilen bir durum olabilir. Nötrofiller, vücuda giren bakterileri çevreleyerek ve yok ederek vücudun enfeksiyonla savaşmasına yardımcı olmak için gereklidir. Nötropeni atakları genellikle hafif veya orta şiddettedir. Bazı kişiler, solunum yolu enfeksiyonları veya küçük cilt enfeksiyonları gibi tekrarlayan enfeksiyonlar yaşayabilir. Cohen sendromlu çocuklar orta kulak enfeksiyonlarına (otitis media) yatkın olabilir. Aftöz ülser ve diş eti iltihabının kronik gelişimi kısmen nötropeniye bağlı olabilir.
Cohen sendromlu bireyler, otoimmün bozukluklar, özellikle diabetes mellitus, ayrıca tiroid bozuklukları ve çölyak hastalığı geliştirme riski altında görünmektedir. Otoimmün bozukluklar, vücudun bağışıklık sistemi yanlışlıkla sağlıklı dokuya saldırdığında ortaya çıkar.
Cohen Sendromu nedenleri
Cohen sendromuna COH1 genindeki değişiklikler neden olur. Bu gen aynı zamanda VPS13B geni olarak da bilinir. Genler, vücudun birçok işlevinde kritik bir rol oynayan proteinlerin oluşturulması için talimatlar sağlar. Bir gende değişiklik meydana geldiğinde, protein ürünü hatalı, verimsiz veya eksik olabilir. Belirli bir proteinin işlevlerine bağlı olarak, bu, vücudun birçok organ sistemini etkileyebilir.
Cohen sendromunda COH1 genindeki değişiklikler otozomal resesif bir şekilde kalıtılır. Çoğu genetik hastalık, biri anneden diğeri babadan alınan bir genin iki kopyasının durumuna göre belirlenir. Çekinik genetik bozukluklar, bir birey, her bir ebeveynden birer tane olmak üzere, aynı özellik için değiştirilmiş bir genin iki kopyasını miras aldığında ortaya çıkar. Bir kişi hastalık için bir normal gen ve bir değiştirilmiş gen alırsa, kişi hastalık için taşıyıcı olacak, ancak semptom göstermeyecektir. Taşıyıcı iki ebeveynin hem değiştirilmiş geni geçirme hem de etkilenmiş bir çocuğa sahip olma riski her hamilelikte %25’tir. Her gebelikte anne baba gibi taşıyıcı çocuk sahibi olma riski %50’dir. Bir çocuğun her iki ebeveynden de normal genleri alma şansı %25’tir. Erkekler ve kadınlar için risk aynıdır.
Araştırmacılar, COH1 geninin protein ürününün, şeker “ağaçlarının” (glikanlar) oluşturulduğu, değiştirildiği ve belirli proteinlere veya yağlara (lipidler) kimyasal olarak bağlandığı süreç olan glikosilasyona dahil olduğunu belirlediler. Bu şeker molekülleri proteinlere bağlandıklarında glikoproteinleri oluştururlar; Lipidlere bağlandıklarında glikolipidler oluştururlar. Glikoproteinler ve glikolipidler, tüm doku ve organlarda çok sayıda önemli işleve sahiptir. Glikosilasyon, enzimler gibi birçok farklı proteini kodlayan birçok farklı geni içerir. Bu enzimlerden birinin eksikliği veya eksikliği, potansiyel olarak çoklu organ sistemlerini etkileyen çeşitli semptomlara yol açabilir ve neredeyse her zaman önemli bir nörolojik bileşen vardır. Belirtileri ve şiddeti değişebilir.
Cohen Sendromu tedavisi
Cohen sendromunun tedavisi, her bireyde belirgin olan spesifik semptomlara yöneliktir. Tedavi, bir uzman ekibinin koordineli çabalarını gerektirebilir. Pediatristler, pediatrik nörologlar, ortopedistler, oftalmologlar, psikiyatristler, konuşma patologları ve diğer sağlık profesyonellerinin, etkilenen bir çocuğun tedavisini sistematik ve kapsamlı bir şekilde planlamaları gerekebilir. Etkilenen bireyler ve aileleri için genetik danışmanlık önerilir.
Cohen sendromlu bireyleri tedavi etmek için kullanılabilecek tedavi seçenekleri karmaşık ve çeşitlidir. Spesifik tedavi planının oldukça kişiselleştirilmesi gerekecektir. Spesifik tedavilerin kullanımına ilişkin kararlar, doktorlar ve sağlık ekibinin diğer üyeleri tarafından, etkilenen çocuğun ebeveynleriyle veya yetişkin bir hastayla, vakasının özelliklerine göre dikkatli bir şekilde istişare edilerek alınmalıdır; olası yan etkiler ve uzun vadeli etkiler dahil olmak üzere potansiyel yararlar ve riskler hakkında kapsamlı bir tartışma; hasta tercihi; ve diğer uygun faktörler.
Etkilenen çocukların potansiyellerine ulaşmalarını sağlamak için erken gelişimsel müdahale önemlidir. Etkilenen çocukların çoğu mesleki, fiziksel ve konuşma terapisinden yararlanacaktır. Rehabilitasyon ve davranış terapisinin çeşitli yöntemleri faydalı olabilir. Özel iyileştirme eğitimi de dahil olmak üzere ek tıbbi, sosyal ve/veya mesleki hizmetler gerekli olabilir. Tüm aile için psikososyal destek de önemlidir.
Cohen sendromu için özel tedaviler, görmeye yardımcı olacak gözlükleri ve gözlükleri içerir. Daha sonraki yıllarda görme engelli bireylerde ihtiyaç duyulduğunda az görme eğitimi. Tekrarlayan enfeksiyonlar, antibiyotikler dahil standart tedavilerle tedavi edilebilir.
Bazı durumlarda nötropeni, granülosit-koloni uyarıcı faktörlerin (G-CSF) uygulanmasıyla tedavi edilebilir. G-CSF, kemik iliğini nötrofil üretmesi için uyaran doğal hormonların üretilmiş bir versiyonudur. G-CSF, kemik iliği tarafından üretilen nötrofil sayısını artırır ve bakteri öldürme yeteneklerinin etkinliğini artırır.
Bu yazılara da bakın:
Coffin Siris Sendromu Nedir? Belirtisi, Sebepleri, Tedavisi
